Poszczęściło mi się. Tak jak milionom ludzi mojego pokolenia, przyszło mi żyć w przełomowych, a pokojowych czasach. Moje świadome dzieciństwo zaczęło się w początkach lat 70-tych, i było ono jeszcze całkiem takie samo jak dzieciństwo moich ojców i dziadków. Jadłem niedojrzałe jabłka kradzione w sadzie sąsiada, spałem na sianie, buty mi przeszkadzały, a koszula mierziła. Do szkoły chodziłem.. .tylko dlatego, że musiałem. Moim atrybutem był kijek pastuszka, bat furmana, a gdy sił nabierałem to kolejno: grabie, widły, kosa. Idąc przez pole, natrafiając na zabłąkany kamień, brałem go do ręki i na mur graniczny odnosiłem. Każdy napotkany chwast, ze złością [po co on tu!] wyrywałem. Rosnącą na miedzy samosiejkę drzewa, w las przesadzałem. Tak jak moi przodkowie. (...)